Een bekroond scenario dat de merkwaardige debuutroman van de auteur werd, die van plan was dit lang niet-vertelde verhaal zelf te publiceren. Hervertelling van een waargebeurd verhaal, gebaseerd op interviews met Lale Sokolov, in de laatste drie jaar van zijn leven. Als Jood die van Slowakije naar Auschwitz werd vervoerd, heeft Lale wonderbaarlijk jarenlang in het kamp kunnen overleven. Een gewone man met een talenknobbel, Lale had de taak om getallen te tatoeëren op de armen van Joden die naar het kamp werden gebracht. Dit gaf hem een bevoorrechte positie wat betreft voedsel en huisvesting. Zo lukte het hem anderen te helpen en zelfs een liefdesrelatie aan te gaan met Gita. De herinneringen zijn wel met het verstrijken van de tijd geromantiseerd vanwege de overlevingsschuld. Het valt niet te ontkennen dat Lale onvergeeflijke daden heeft begaan, maar het zijn juist deze onvergeeflijke daden die dit boeiende verhaal belangrijk maken. Dit is het verhaal van één man, maar het vertelt een verhaal van veel groter belang: wat moet iemand doen om te overleven te midden van gruwelijkheid? Met een nawoord van de zoon van Lale en Gita, enkele foto’s en kaarten.