'Zomervlucht' verscheen in 1990. Nieuw groot scheppend werk liet daarna op zich wachten. 'Geheime kamers' was in 2000 het langverbeide antwoord op de vraag of het er ooit nog van zou komen. In de kritiek werd nogal wisselend gereageerd: in Trouw liet Peter Henk Steenhuis onder de kop "Getob van een eenzelvige pillenneuroot" niet veel heel van het boek, Robert Anker was in Het Parool onder het motto "Een kwestie van meesterschap" beduidend minder negatief, en Arjan Peters repte in de Volkskrant zelfs van een herrijzenis. Zoals altijd in het oeuvre van Brouwers valt er geen mus van het dak of het betekent wel iets. Bij de ene groep lezers wekt dat gevoelens van mateloze irritatie op, de andere kan er niet genoeg van krijgen en schept er behagen in alle kleine en grote verwijzingen op te sporen en een plek te geven. Deze laatste groep is ruim in de meerderheid gezien de bekroning van de roman met de Gouden Uil, de AKO Literatuurprijs en de Multatuliprijs. Normale druk, krappe marges.